روز ششم شهریور 92 امام خامنه ای در دیدار با کابینه دکتر روحانی در هفته دولت علاوه بر مسائل داخلی به دو مسئله ی مهم جهان اسلام اشاره کردند. وبلاگ نقد رسانه با برجسته کردن این دو مسئله متن کامل فرمابشات ایشان را در ادامه تقدیم می کند:
در مسئله‌ى سوریّه هم که آمریکا تهدید کرده و گفته‌اند میخواهند دخالت
کنند، این قطعاً یک فاجعه براى منطقه خواهد بود و مطمئناً آمریکایى‌ها از
این مسئله ضرر خواهند کرد؛ این را باید بدانند؛ قطعاً ضرر میکنند؛ همچنان
که در عراق ضرر کردند، همچنان که در افغانستان ضرر کردند؛ این هم ضرر دیگرى
خواهد بود. دخالت قدرتهاى فرامنطقه‌اى و خارجى در یک کشور - حالا سوریّه
یا غیر سوریّه - جز آتش‌افروزى و جنگ‌طلبى هیچ معناى دیگرى ندارد، نفرت
ملّتها را نسبت به اینها زیاد میکند، اینها را در منطقه باز هم بدنامتر از
گذشته میکند، به علاوه که اصلاً هیچ آینده‌ى روشنى هم وجود ندارد، یعنى
واقعاً منطقه منطقه‌اى است که مثل انبار باروت، اگر یک جرقّه‌اى آنجا از
این قبیل دست بدهد، آدم نمیداند که ابعاد این جرقّه چه خواهد شد.
در قضایاى مصر ما هیچ مایل نیستیم که دخالت در امور داخلى مصر
بکنیم، لکن نمیتوانیم از کشتارى که نسبت به مردم مصر انجام گرفت غمض عین
بکنیم؛ ما این کشتار را محکوم میکنیم، هر کس عامل این کشتار است [ باشد]؛
اینجور مردم را - مردمى که هیچ سلاحى دستشان نیست؛ حالا یک وقت مردمى
هستند، مسلّحانه دارند میجنگند با یک دستگاهى، آنجا آن دستگاه یک بهانه‌اى
دارد - به رگبار بستن و اینجور صدها یا به روایتى هزارها را به خاک
انداختن، مطلقاً محکوم است. ما در زمینه‌ى مصر معتقدیم که از جنگ داخلى
بشدّت باید پرهیز بشود.
۱۳۹۲/۰۶/۰۶بیانات در دیدار رئیس‌جمهور و اعضای هیأت دولت
در پنجمین روز از هفته دولت
بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم
خوشامد عرض میکنم به برادران عزیز و خواهر محترممان،(۱) و تبریک عرض
میکنم هفته‌ى دولت را - که همراه شده با تشکیل هیئت دولت جدید - به همه‌ى
دوستان، به همه‌ى شما و به رئیس جمهور محترم. هفته‌ى دولت مناسبتى است براى
اینکه انسان تبریک بگوید و خداقوّتى بگوید به همه‌ى کارکنان و مدیران و
مسئولان قوّه‌ى مجریّه؛ و من این فرصت را از دست نمیدهم و به همه‌ى شماها و
همه‌ى مدیران و همه‌ى مسئولانى که در قوّه‌ى مجریّه در سطوح مختلف، مشغول
کار و خدمت و فعّالیّتند تبریک میگویم، براى همه‌ى آنها و براى همه‌ى شما
توفیق خدمت از خداوند متعال مسئلت میکنم. طُرفه این است که در این یادبود
سالانه‌ى دولت نام دو شهید فرزانه و خدوم، زینت‌بخش همه‌ى گفته‌ها و
نوشته‌ها است. خیلى پرمعنا و پرمغز است که در طول این سالهاى متمادى، همه‌ى
دولتها و همه‌ى دولتمردان، یاد دو شهید خدمتگزار را سرلوحه‌ى روز دولت و
هفته‌ى دولت قرار دادند و نگذاشتند که گذشت زمان و حوادث گوناگون، ارزش
شهادت را و ارزش خدمت صمیمانه و متواضعانه‌ى این دو بزرگ‌مرد را به دست
فراموشى بسپرد.
لازم میدانم از سرعت عمل رئیس جمهور محترم در معرّفى وزیران به مجلس
شوراى اسلامى صمیمانه تشکّر کنم. میدانستم و میدیدم اصرار ایشان را و در دل
تحسین میکردم این اصرار را براى اینکه هرچه زودتر هیئت دولت تشکیل بشود؛
خوشبختانه ایشان توانستند و در همان اوّلین لحظه‌ى ممکن بعد از تحلیف، بدون
اینکه فوت وقتى پیش بیاید، پیشنهاد خودشان را به مجلس محترم دادند. از
مجلس محترم هم من تشکّر میکنم که با رأى خوبى و در مواردى با رأى بسیار
بالا و برجسته‌اى وزیران را تأیید کردند و کار را در واقع دولت و مجلس آغاز
کردند. این نشانه‌ى عزمِ کار از طرفى و هماهنگى دو قوّه از طرف دیگر است،
که این هر دو از آن عناصرى است و مواردى است که این حقیر نسبت به آنها
حساسیّت دارم؛ هم نسبت به هماهنگى دو قوّه که خوشبختانه خیلى خوب در این
وهله‌ى اوّل خود را نشان داد، و هم نسبت به اینکه در هر زمینه‌اى کارْ
بى‌وقفه آغاز بشود.
امیدواریم که دولت شما و مجموعه‌ى شما بتواند نقاط قوّتى که در او هست
بُروز بدهد و نشان بدهد و این امیدى را که اشاره کردند آقاى رئیس جمهور در
دل مردم به کارهاى برجسته و بزرگ و عبور از موانع به وجود آمده و افزایش
پیدا کرده، ان‌شاءالله با بُروز نقاط قوّت خودتان ادامه بدهید. البتّه بدون
تردید شخص خود آقاى روحانى یکى از نقاط قوّت این مجموعه‌ى کارى است. ایشان
فرد باسابقه‌ى در انقلاب، باسابقه‌ى در مبارزات انقلابى، با مواضع خوب و
درست در طول سى و چند سال گذشته، خودشان را در معرض دید و قضاوت گذاشتند و
بحمدالله امروز هم به‌عنوان رئیس جمهور مطلوب و مورد اعتمادى در رأس دستگاه
اجرایى قرار دارند. و میفهمد انسان از مطالبى که ایشان میگویند و از
سوابقى که از ایشان داریم که عزم راسخى در ایشان و ان‌شاءالله در
همکارانشان هست براى اینکه کارها را به بهترین وجهى و در درست‌ترین جهتى به
پیش ببرند. دعا میکنم من، هم ایشان را، هم شماها را که ان‌شاءالله موفّق
بشوید و بتوانید آنچه را که وظیفه‌ى یک دولت خوب و مطلوب است، ارائه بدهید.
در این جلسه‌ى آغازین با شما دوستان عزیز، یک مرورى بکنیم به شاخصهاى
دولتى که در این روزگار دولت مطلوب محسوب میشود. البتّه ما ادعا نداریم که
دولت ما یک دولت اسلامى به معناى حقیقى و کامل کلمه است. بنده به خودم نگاه
میکنم، نقصها و ضعفهاى بى‌شمارى در خودم مشاهده میکنم، این را که مقایسه
میکنم با کوچکْ‌ابدال‌هاى مقامات عالىِ مقدّس و مطّهرى که در صدر اوّلْ
اسلام را به ما هدیه کردند، مى‌بینم ما خیلى کوچک‌تر از این هستیم که
بتوانیم آن دولت مطلوب را تشکیل بدهیم یا حتّى طاقت بیاوریم؛ ولى به‌حسب
آنچه که در روزگار ما و با شرائط ما میتوان دولت اسلامى نامید، یک شاخصهایى
وجود دارد که من به بعضى از آن شاخصها اشاره میکنم. البتّه حرفهاى تازه‌اى
نیست، اینها را خود شماها میدانید؛ منتها یادآورى آنچه را که میدانیم
همیشه براى ما مفید است و ضررى ندارد که اینها را دوباره یک مرورى بکنیم.
اوّلین شاخص، شاخص اعتقادى و اخلاقى است - بخصوص در مسئولان رده‌هاى بالا
- سلامت اعتقادى، سلامت اخلاقى، سلامت عملکردى که از اعتقاد درست و نگاه
درست به حقایق جامعه ناشى میشود. این شاخص اوّل است. ما خوشبختانه براى
اعتقاد درست و براى آنچه که باید آن را حق دانست، دچار ابهام و سردرگمى
نیستیم؛ علاوه بر منابع اسلامى - که حالا ممکن است از منابع اسلامى، افراد
گوناگونى تلقّى‌هاى مختلفى داشته باشند - ما مجموعه‌ى رهنمودهاى امام
بزرگوار را داریم؛ امام، مورد اعتقاد و قبول و اذعان همه‌ى ما است. خب،
مجموعه‌ى بیانات امام، مجموعه‌ى موضع‌گیرى‌هاى امام، مجموعه‌ى رهنمودهاى
امام در اختیار ما است. این شد آن شاخص؛ به این باید اعتقاد داشته باشیم؛
بر طبق این باید عمل بکنیم؛ در موارد اشتباه، به این شاخص اصلى مراجعه
بکنیم؛ این میشود سلامت اعتقادى. اصول و
ارزشهاى انقلاب هم
همینها است، مبانى ارزشى انقلاب هم در همین بیانات وجود دارد. اینها
چیزهایى است که اگر به آنها پابند باشیم و دلبسته‌ى به آنها باشیم و برنامه
را بر اساس این دلبستگیها انجام بدهیم، به نظر میرسد که کارْ موفّق و
خوش‌آینده خواهد بود و پیش خواهیم رفت.
یکى از چیزهایى که من بر روى آن تکیه میکنم در این زمینه‌ى اعتقاد و نگاه قلبى و گرایش قلبى، مسئله‌ى
اعتماد به خداى متعال است، اعتماد به
وعده‌هاى الهى است؛ این از جمله‌ى مطالبى است که بنده اصرار دارم ما روى این کوتاهى نکنیم. وقتى خداى متعال صریحاً به ما وعده میدهد که
«اِن تَنصُرُوا اللهَ یَنصُرکُم»،(۲)
«وَ لَیَنصُرَنَّ اللهُ مَن یَنصُرُه»،(۳)
وقتى اینجور خداى متعال با صراحت، با تأکید به ما وعده میدهد که اگر شما
از دین او حمایت کردید، از راه خدا پیروى کردید و آن را نصرت کردید، خدا
شما را
نصرت خواهد
داد، ما باید به این وعده اعتماد داشته باشیم، باید همین‌جور عمل بکنیم.
حالا این براى کسى که تجربه نکرده، ممکن است از ذهن دور باشد و مورد
استبعاد باشد، امّا من و شما که تجربه کردیم، ما که دیدیم چطور یک امرِ
نشدنى شد؛ نشدنى‌تر از این وجود نداشت که انسان خیال کند با دست خالى، با
حضور در خیابانها میشود یک رژیم مستبدِّ مستکبرِ متّکى به همه‌ى قدرتهاى
جهانى را سرنگون کرد و به جاى او یک نظام اسلامى آورد؛ آن هم نه یک نظامى
منطبق بر معیارها و استانداردهاى غربى؛ نظامى اسلامى، نظام فقاهتى. چه کسى
باور میکرد چنین چیزى عملى بشود؟ امّا شد؛ همین چیزِ نشدنى اتّفاق افتاد.
قضیّه‌ى شورشهاى اوّل انقلاب، قبل از شروع دفاع مقدّس، یک مسئله‌ى دیگر
است؛ شورشهایى که از خارج هم حمایت میشد - یادتان است دیگر - در شرق کشور،
در غرب کشور، در شمال کشور، در جنوب کشور؛ کجا بود که این شورشهاى قومى و
طائفى و امثال اینها وجود نداشته باشد؟ کدام کشور و کدام دولت تازه‌پا که
نه یک ارتشى دارد، نه یک نیروى مسلّحى دارد، نه نیروى امنیّتى
درست‌وحسابى‌اى دارد، میتواند با یک چنین چیزى در بیفتد و بر آن فائق
بیاید؟ جمهورى اسلامى فائق آمد.
جنگ تحمیلى و قضیّه‌ى دفاع مقدّس، نمونه‌ى دیگر است؛ خب اینها حرفهاى
هزار بار یا هزاران بار گفته‌شده است؛ لکن باید به یاد بیاوریم اینها را.
جنگ تحمیلى، فقط جنگ یک دولت همسایه با ما نبود؛ یک جنگ بین‌المللى علیه ما
بود با همه‌ى ابزارها. همه‌ى تلاششان را کردند، نتوانستند بعد از هشت سال
یک وجب از خاک کشور را تصرّف بکنند؛ این چیز کمى است؟ و همین‌طور مسائل
گوناگون دیگر. خب، اینها وعده‌هایى است که محقق شد. «اِن تَنصُروا اللهَ
ینصُرکُم» را دیگران اگر در قرآن فقط خوانده‌اند، ما در زندگى آن را تجربه
کرده‌ایم. بنابراین باید اعتماد به خدا داشته باشید، براى خدا کار کنید
آقایان، هدفتان را هدف خدایى قرار بدهید، مطمئن باشید خداى متعال راه باز
میکند. همین معادله‌ى چند مجهولى که آقاى دکتر روحانى بیان کردند - که آدم
وقتى نگاه میکند از همه طرف، تعارض و تناقض دارد - این را گاهى اوقات
مى‌بینید خداى متعال با یک حرکت کوچک حل کرد. اتّفاق افتاده؛ یک جسمى را
روى جسم دیگرى میخواهید سوار کنید، ده جا مانع وجود دارد، بلد نیست آدم؛ یک
آدم ماهر مى‌آید، یک تکان مختصر میدهد، جا مى‌افتد. یعنى همه‌ى این مسائل
را میتوان فرض کرد که با یک نگاه درست عالمانه‌ى بخردانه‌اى - که البتّه
متّکى باشد به توسّل به پروردگار و عنایت الهى و امید و اعتماد به خداى
متعال - پیش برد و حل کرد و من اعتقادم این است. به هر حال این یکى از
شاخصها است: اعتماد [به خدا] و انس با معنویّات. من خواهش میکنم - البتّه
شاید لزومى نداشته باشد که من این را از شما بخواهم و تحصیل حاصل باشد - با
قرآن رابطه‌تان را قطع نکنید، حتماً هر روز مقدارى قرآن بخوانید، با دعا و
توسّل رابطه‌تان را محکم کنید؛ این فشار کار را کم میکند، سختیهاى کار را
برمیدارد، شما را بانشاط میکند، آماده‌ى مواجهه‌ى با موانع بزرگ میکند،
یعنى سر حال مى‌آورد روح انسان معتقد را؛ این خیلى امر مهمّى است؛ و نوافل و
مانند اینها که دیگر حالا جاى خود دارد.
