نقــد رســــانــه

باز مهندسی افکار عمومی در باز نشر اخبار رسانه ای

نقــد رســــانــه

باز مهندسی افکار عمومی در باز نشر اخبار رسانه ای

در مهندسی افکار عمومی،
علاوه بر تنوع رسانه ها،
هم افزایی
در اقناع مخاطبِ هوشمند نیز،
لازم است.

کلمات کلیدی
آخرین نظرات
پیوندهای روزانه

۱۰۶ مطلب با موضوع «نقد کاربردی» ثبت شده است

 بنام خدا

اهمیت تحلیل مبانی  تئوریک  با  موضوع هنر و هنرمند متناسب با نیاز امروز جامعه بشری که هر کسی داعیه ی نظریه پردازی و مکتب سازی دارد، بر کسی پوشیده نیست.

هنوز تعابیری چون هنر برای هنر و هنر آزاد ، هنر سفارشی از یک سو و تعریفی که سید شهیدان اهل قلم از هنر ارائه داد، تازگی دارد.

پای حرف که پیش می آید خیلی ها که سواد رسانه ای ندارند، شروع به بافتن و سر هم بندی یک سری جملات می کنند و برای بیان آن مسلسل وار زمین و آسمان را به هم می دوزند؛  غافل از آنکه تأثیر گذاری خروجی رسانه ها است که اهمیت دارد.

روز مرگی و باری به هرجهت کار کردن در رسانه، ضربات جبران ناپذیری بر اعتبار رسانه می زند که با تعارف تیکه پاره کردن چاره نمی شود.

فقر محتوا و شکل و تکنیک کار دربعضی از صفحات روزنامه ها و سایت ها و وبلاگ های فضای مجازی، و بویژه شبکه های تلویزیونی چنان است که مخاطب هوشمند از آن خسته می شود و به طنز پردازی فی البداهه نسبت به آنها می پردازد.

جامعه ی مخاطب رسانه ها امروز نسبت به ده سال گذشته  خیلی با سواد و هوشمندتر است.

و رسانه داران اگر خودشان را مطابق با پیشرفت پر سرعت سواد مخاطب و تکنولوژی های رسانه ای هماهنگ نکنند، در عرصه ی رقابت عقب خواهند ماند.

در این میان اما رسانه های توحیدی که حامل محتوای ارزشی برای بشریت تشنه ی معنویت است، مسئولیتی دو چندان دارند که پرداختن به آن با ذکر مصادیق فرصت های دیگری را می طلبد.

۰ نظر ۲۸ دی ۹۱ ، ۱۸:۳۰

فاز جدید

جنگ سایبری آمریکا علیه ایران

 آمادگی آمریکا برای آزمایش

"اینترنت چمدانی" در تهران


زمانی که مطمئن شدیم این سیستم به میزان مکفی ایمن است، پیاده‌سازی آن را در یک منطقه خطرناک جهان مانند تهران مد نظر قرار خواهیم داد.

به گزارش اشراف به نقل از مشرق،  دولت آمریکا در اقدامی که آشکارا دخالت در امور داخلی کشورها محسوب می‌شود درصدد راه‌اندازی نسل جدیدی از شبکه اینترنت است که نیاز به عبور از دروازه مخابراتی کشورها ندارد. 

مجله فارن پالسی در این زمینه نوشت: چه زمانی شورشی‌ها، مخالفین و فعالین قادر خواهند بود در مقابل دولتی مجهز به تکنولوژی غربی جاسوسی بر تمام انواع ارتباطات الکترونیکی، صدای مخالف خود را با ایمنی پخش نموده و فعالیت‌های آنلاین خود را هماهنگ سازند؟

ساشا مینراث (Sascha Meinrath)، عضو "مؤسسه تکنولوژی باز" (Open Technology Institute) در "بنیاد آمریکای جدید" (New America Foundation) و فردی که رهبری پیاده‌سازی میدانی "اینترنتی چمدانی" را بر عهده دارد، می‌گوید این امر شاید تنها در حدود یک سال به طول انجامد. 

اینترنت در چمدان یک برنامه نرم‌افزاری است که مردم ساکن در مناطق بحرانی یا فاجعه‌زده را قادر می‌سازد که یک شبکه بی‌سیم مستقل و ایمن را از طریق رایانه‌ها یا تلفن‌های همراه خود برقرار نمایند. 

اگرچه این سیستم (که علی‌رغم نامش نه دارای سخت‌افزار است و نه چمدان) در حال آزمایش بوده و هم‌اکنون قابل استفاده است، اما مینراث و گروه توسعه وی در اقصی‌نقاط دنیا ارائه این ابزار به گروه‌هایی چون شورشیان سوریه را به تعویق انداخته‌اند تا در مورد مقاومت آن در برابر فعالیت‌های هکری گسترده دولت مطمئن گردند. 

مینراث گفت: "هم‌اکنون در حوزه پیاده‌سازی درست و بدون مشکل این سیستم در عرصه بین‌المللی فعالیت می‌نماییم البته نه در نقاط بحرانی جهان بلکه در مناطقی که مناقشات در آنها فروکش نموده است به مانند لیبی یا مصر یا جاهای دیگری که در آنها منافع کسب شده بسیار زیاد بوده اما در صورتی که برای مثال یکی از سیستم‌های بررسی هویت یا بخشی از مکانیسم‌های امنیتی از کار افتادند، خطر پدید آمده چندان جدی نیستند.  

این امر اجازه می‌دهد که سیستم در فضای میدانی مورد آزمایش قرار گرفته و هر نوع ضعف بالقوه، بدون اینکه کاربران در معرض خشم نهادهای حکومتی قرار بگیرند، شناسایی گردد. 

به گفته مینراث، "زمانی که مطمئن شدیم این سیستم به میزان مکفی ایمن است، در آن هنگام پیاده‌سازی آن را در یک منطقه خطرناک جهان مد نظر قرار خواهیم داد؛ برای مثال سوریه یا کره شمالی یا چین و یا تهران. احتمالا هنوز یک سال تا انجام این کار باقی مانده است. ما در ابتدا و قبل از هر چیز دیگری بر جلوگیری از وارد آمدن آسیب متمرکز گشته‌ایم." 

این امر بدین معنی است که شورشی‌ها، گروه‌های مخالف و حتی مددکاران فعال مناطق فاجعه‌زده قادر خواهند بود از شبکه بی‌سیم ایمن که برای مقاومت در برابر استراق سمع حکومت طراحی شده است، استفاده نمایند. 

اینترنت چمدانی در اوایل سالی جاری توجه زیادی را مطوف به خود نمود یعنی زمانی که دولت آمریکا اعلام نمود این ابزار یکی از چندین پروژه دولت آمریکا برای ارائه شبکه ارتباطات بی‌سیم در مناطق مناقشه‌آمیز یا مکان‌هایی است که مبتلا به کنترل دولتی بر اینترنت هستند. 

وی افزود، "این ابزار مجموعه‌ای از بسته‌های نرم‌افزاری است که می‌توانند در دستگاه‌هایی به مانند لپ‌تاپ‌ها یا تلفن‌های همراه یا سایر دستگاه‌های موجود در منطقه – روتر‌های وای‌فای – نصب گشته و آنها را قادر سازند تا به صورت مستقیم و ایمن ارتباط برقرار نمایند. به جای استفاده از زیرساخت‌های کنونی که ممکن است بر اثر یک فاجعه نابود شده یا تحت نظارت حکومت قرار داشته باشند، می‌توانید یک زیرساخت جایگزین ایجاد نمایید." 

شورشی‌ها و فعالین می‌توانند با دانلود نرم‌افزار این پروژه و از طریق تراشه‌های وای‌فای تلفن‌های همراه یا لپ‌تاپ‌های خود با دستگاه‌های سایر کاربران ارتباط مستقیم برقرار نمایند. به گفته مینراث، از آنجایی که این شبکه‌های وای‌فای دارای یک سیستم کنترل یا مدیریت مرکزی نیستند بنابراین نظارت بر آنها بسیار سخت‌تر است. 

"این شبکه کاملا منحصر بفرد است، هیچ دستگاهی به دستگاهی دیگر وابستگی ندارد و همین امر وجود یک نقطه مرکزی برای تجسس و نظارت فرماندهی و کنترل را حذف می‌نماید. بین هر نقطه در شبکه سیستم تشخیص اصالت هویت و نیز بین این نقاط فرآیند رمز‌گذاری تعبیه شده است." 

اساسا، داده‌هایی که منتقل می‌گردند قبل از اینکه به مقصد برسند، از بین تعدادی دستگاه مختلف در شبکه عبور می‌کنند. هر دستگاه از داده‌ها می خواهد اطلاعاتی مبنی بر قابل اعتماد بودنشان ارائه نمایند. هر بار که داده‌ها حرکت می‌کنند، در چندین سطح رمزگذاری می‌کنند تا از خود در برابر کسی که سعی دارد امواج هوایی حامل داده‌ها را استراق سمع نماید، محافظت نماید. این نوع رمزگذاری دارای اهمیت است زیرا "فرض ما بر این است که یک قدرت بدخواه قادر خواهد بود [به دستگاه یا شبکه] نفوذ کرده یا دستگاه خود را در داخل این شبکه جای دهند." 

این اینترنت‌های کوچک می‌توانند میزبان طیفی از کاربردهای محلی باشند که کارهایی از قبیل اشتراک فایل‌های ویدئویی و صوتی و یا شناسایی محل استقرار افراد و وسایل حمل و نقل را انجام دهند. 

به گفته مینراث، "در داخل این شبکه، رویدادها به طرز شگفت‌آوری سریع هستند، اغلب بسیار سریع‌تر از ارتباطات اینترنتی بسیاری از افراد، و تأخیر زمانی نیز بسیار پایین است، بنابراین شما می‌توانید بسیاری از خدمات و کاربردهای جالب نیازمند پهنای باند وسیع را در صورتی که به صورت محلی بر روی رایانه‌ها، تلفن‌های هوشمند یا حتی قطعات یو‌اس‌بی اعضا میزبانی می‌شوند، به انجام رسانید. 

از طرف دیگر، تمام این ارتباطات هستند زیرا از هر نوع ارائه کنننده اینترنتی یا تلفنی مستقل هستند. 

به گفته مینراث، "برترین کاربری این سیستم که در مورد آن با افراد زیادی صحبت کرده‌ام عبارت از این است که پس از دانلود نرم‌افزاری که اجازه می‌دهد به شبکه وای‌فای بپیوندید دیگر برای تماس‌های تلفنی محلی نیازی به پرداخت پول نیست زیرا در یک شبکه محلی از یک دستگاه به دستگاهی دیگر پیام می‌فرستید." 

اینترنت چمدانی چیست؟

ادامه مطلب را ببینید


۰ نظر ۲۸ دی ۹۱ ، ۱۰:۵۳
آیت الله جوادی آملی:

رسانه‌ها دلیل باشند نه دلال

یکی از مراجع تقلید شیعیان گفت: این که انسان ببیند چه کسی سخنرانی کرده تا آن را تنها انتقال دهد؛ کار او مانند دلال می‌شود اما اگر رسانه، کمبودهای علمی و دینی جامعه را بررسی کرده و پاسخ دهد و در کنار آن، اخبار دیگر را نیز بیاورد، این "دلیل" است.

به گزارش مرکز خبر حوزه، آیت‌الله العظمی عبدالله جوادی آملی عصر چهارشنبه در دیدار کارکنان خبرگزاری حوزه و هفته نامه افق حوزه که در سالن اجتماعات مؤسسه بین‌المللی علوم وحیانی اسراء برگزار شد، حوزه را عاری از هرگونه نقص و کمبودی دانست و گفت: حوزه با توجه به این که به قرآن و عترت وابسته است، خود، بدون هیچ عیب و نقصی است.

وی با بیان این که برخی مراکز دارای عیب و نقص هستند، افزود:‌ اگر یک مرکز دینی از علم جدا باشد، ‌دارای عیب است و بازده بسیار بدی را در پی خواهد داشت، همچنین اگر علم نیز بی دین باشد، فساد فراوانی را به همراه دارد.

استاد برجسته حوزه افزود: این که در دوره‌ای کلیسا به تفتیش عقاید و گالیه سوزی پرداخت، نتیجه رواج دین بدون علم بود که ننگی فراموش نشدنی را رقم زد.

وی جنگ‌ جهانی اول و دوم را نیز نتیجه علم بدون دین دانست و گفت: اندیشمندان غربی که علم را بدون دین داشتند، در فاصله کوتاهی جنگ جهانی اول و دوم را راه‌اندازی کردند که نتیجه آن کشته شدن بیش از هفتاد میلیون انسان بود.

کشتار شیعیان پاکستان،‌ مولود دموکراسی غرب است


۰ نظر ۲۸ دی ۹۱ ، ۰۷:۳۵

ارزیابى رسانه‌ها


شاید برای برخی از خوانندگان گرامی، این سؤال پیش آید که: چرا نشریه فرهنگ کوثر این قدر به مسأله «رسانه» مى پردازد و این فصلنامه که باید در قلمرو اندیشه و سیره اهل بیت (علیهم السلام) فعالیت کند، دو شماره از نشریه را به این موضوع اختصاص داده است؟
پاسخ  سؤال در این نکته نهفته است که اولاً: رسانه‌ها، مهم‌ترین ابزار انتقال فرهنگ و پیام‌اند. فرهنگ اهل بیت (علیهم السلام) نیز همچون تمام اندیشه‌ها و فرهنگ‌ها، بر بال رسانه‌ها به جامعه بشری مى رسد. ثانیاً: رسانه‌های جبهه معارض انقلاب اسلامی، تمام تلاش خود را برای تیره کردن فضا و محو یا مسخ فرهنگ انقلاب اسلامی به کار مى گیرند و مدام در فضای زندگی بشریت، دود و گرد و غبار مى پراکنند، تا «دیدار یار» دشوار شود و چشم از دیدن سیمای حقیقت باز ماند.
جمال یار ندارد نقاب و پرده، ولی
تو خاک ره بنشان، تا نظر توانی کرد

خوانندگان گرامی به خوبی مى دانند، دشمنان همیشه از آب گل‌آلود ماهی مى گیرند و با «فتنه‌سازی» و تردید آفرینی، فرصت درست دیدن و شنیدن و تفکر و اندیشه دربارۀ فرهنگ و اندیشه‌های نبوی و علوی را از فرزندان اسلام و قرآن سلب مى کنند و زمینۀ اجرای احکام الهی را ویران مى سازند.
از سوی دیگر، «فرهنگ کوثر» یک سرباز کوچک در جبهۀ فرهنگ انقلاب اسلامی است و بدون همفکری، هماهنگی، همیاری و همکاری دیگر سربازان و فرماندهان جبهۀ فرهنگی اسلام، امکان نقش‌آفرینی و اثرگذاری ندارد. امروزه در جنگ نرم‌دشمن و تهاجم رسانه‌ای و در برابر امواج دروغ، تحریف، شایعه، تزویر و بزرگ‌نمایی هزاران و میلیون‌ها رسانه صوتی، تصویری، الکترونیکی، مکتوب و متن محور و چند بعدی، رسانه‌های جبهۀ توحید و مرزبانان جبهۀ فرهنگی اسلام، به احساس مسئولیت بیش‌تر،  ساماندهی بهتر، برنامه‌ریزی قوى تر و منظم‌تر و کوشش فزون‌تر برای دفاع از فرهنگ خود نیاز دارند.

جنگ فرهنگی
در آغاز باید باور کنیم بین فرهنگ اهل بیت (علیهم السلام) و فرهنگ غرب، تقابل ذاتی وجود دارد. نشر اندیشه‌های قرآنی و موج بیداری اسلامی، نظام سلطۀ جهانی و فرهنگ غرب را به وحشت انداخته است. درگیرى های نظامی سال‌های اخیر در بوسنی، عراق، افغانستان، پاکستان، یمن، کشورهای آفریقایی و به ویژه لبنان و فلسطین، چهرۀ‌ نظامی غرب را در برابر مسلمانان نشان مى دهد. امّا چهرۀ فرهنگی غرب را در تلویزیون‌ها، رادیوها، اینترنت، فیلم‌های سینمایی، کتب آموزشی و غیرآموزشی و دیگر رسانه‌های مکتوب و مصور دنیای غرب باید مشاهده کرد.
مقاومت سى ساله انقلاب اسلامی  و اندیشه‌های امام خمینی(قدس سره) در برابر غرب، جرأت و شجاعت بیش‌تری به ملت‌های اسلامی و مظلومان جهان بخشیده است.

آرایش جنگ فرهنگی
امروزه در جهان، سه جبهه وجود دارد که هر کدام ویژگى ها و نقاط ضعف و قوتّ خاص خویش را دارند و هر انسان فرزانه‌ای باید جایگاه خویش را در این سه جبهه‌ بشناسد و بر اساس آن برنامه‌ریزی و اقدام کند.
1. جبهۀ انقلاب اسلامی؛
2. جبهه فرهنگی غرب؛
3. جبهه بى طرف و عناصر میانه.

جنگ اصلی در جهان امروز بین اندیشه و فرهنگ انقلاب اسلامی «اندیشه اهل بیت (علیهم السلام)» و فرهنگ و تفکر غرب و غرب‌گرایان است.

«جبهۀ بى طرف» بر اساس دقت، سرعت، برنامه‌ریزی و تلاش دو جبهه دیگر، در تردید و نوسان است.
در برخی موارد، مجذوب انقلاب اسلامی مى شود وگاه در خدمت اهداف فرهنگ غربی قرار مى گیرد. جبهه غربگرا هم معمولاً خود را بى طرف اعلام مى کند و زیر نام جبهه بى طرف فعالیت‌های خود را پنهان مى سازد و اینجاست که شناخت حق و باطل، دشوار مى شود.

مرزبانان جبهه فرهنگی اسلام، به بصیرت بیش‌تر، احساس مسئولیت افزون‌تر، ساماندهی و برنامه‌ریزی دقیق‌تر و منظم‌تر، ارتباط قوى تر بین نیروهای خودی و هم‌ آهنگی بین امکانات خویش نیاز دارند.
معارضان انقلاب اسلامی امروز، از چپ و راست، در کنار هم قرار گرفته‌اند و مجموعه‌ای از رسانه‌های یأس‌آفرین، مبتذل و ضد‌اخلاقی، تفرقه‌افکن و هتاک و توهین‌گر به مقدسات عقلی و فطری و آسمانی را تشکیل داده و تجهیز کرده‌اند. ترویج شکاکیّت، اختلاف قرائت‌ها، اندیشه‌های سکولار، نشر ابزارهای فساد و آموزش و تشویق و حمایت از آن و ساختن مکاتب و عرفان کاذب، بخشی از فعالیت‌های رسانه‌ای دشمن است.

بیماری رسانه‌های خودی
رسانه‌های جبهه خودی، امروز گرفتار بیمارى هایی است که در اسرع وقت باید درمان شود تا مرزبانان فرهنگ انقلاب اسلامی بتوانند از اسلام و مسلمین دفاع کنند، فرهنگ اهل بیت (علیهم السلام) را به جهان صادر کنند و نقش الهی خویش را در بخش «جهاد و دفاع» به خوبی ایفا نمایند.
وقتی گروهی از سربازان با حجم بالای هجوم و تک دشمن مواجه مى شوند، باید علاوه بر مقاومت و تلاش بیش‌تر، از دیگر سربازان و فرماندهان جبهه خودی و از نیروهای مسلمان در پشت جبهه استمداد کنند و تقاضای نیرو و امکانات نمایند. از نگاه ما و بسیاری از کارشناسان و دلسوزان بیدار انقلاب اسلامی، امروز صدای «هل من ناصر» فرهنگی سیدالشهدا، به گوش مى رسد و هر کس با هر امکاناتی که دارد، باید به یاری «فرهنگ مظلوم عاشورا» بشتابد.
رهبری بزرگوار انقلاب اسلامی سال‌هاست که هشدار مى دهند و خطر هجوم فرهنگی، شبیخون فرهنگی، غارت فرهنگی و «ناتوی فرهنگی» را گوشزد مى کنند؛ امّا مرزبانان فرهنگی، به میزان لازم این آوای نجات و رهایی را نمى شنوند. برخی نفوذى ‌های دشمن اصل وجود «دشمن» و «توطئه» و «هجوم» را انکار کردند و همه را تبادل فرهنگی و ارتباط علمی و رسانه‌ای نامیدند. و حتی فریاد برآوردند که: همه، خودی هستند و غریبه و بیگانه‌ای در کار نیست.

برخی دیگر از مرزبانان جبهۀ انقلاب اسلامی که به دفاع از اسلام و مسلمانان عقیده دارند، گرفتار بیمارى های دیگری بودند و هستند؛ مانند:
1. بیماری بى تفاوتی؛
2. بیماری غفلت فرهنگی؛
3. بیماری ترجمه و اقتباس اندیشه‌های غربی، به ویژه در حوزه علوم انسانی؛
4. بیماری ناهماهنگی با دیگر رزمندگان جبهه فرهنگ اسلامی؛
5. بیماری عدم پخش و پوشش مناسب محصولات فرهنگی؛
6. بیماری موازی کاری و اتلاف امکانات و نیروها؛
7. بیماری عدم توجه به تولید و تغذیۀ به هنگام و بر اساس نیازهای فوری؛
8. بیماری اکتفا به تلاش‌های تدافعی و شبهه‌شناسی و عدم اقدام تهاجمی؛
9. بیماری تجمل‌گرایی با امکانات جبهۀ فرهنگی؛
10. بیماری استفاده اختصاصی از امکانات جبهه خودی؛
11. بیماری مصرف بودجه فرهنگی برای سرگرمی و به اصطلاح ورزش، میراث شاهان و موسیقی؛
12. بیماری قربانی شدن فرهنگ در خدمت اقتصاد به بهانۀ خودکفایی دستگاه‌های فرهنگی؛
13. بیماری بى توجهی به تفاوت علمی مخاطبان و شرائط سنّی مصرف کنندگان کالای فرهنگی؛
14. بیماری سپردن مشاغل و مؤسسات فرهنگی به نیروهای نفوذی، ناتوان و فاقد تشخیص اهداف و آرمان‌های فرهنگی.

هر کدام از این بیمارى ها، کافی است که بخش گسترده‌ای از «مرزهای فرهنگی» بلادفاع بماند و دشمن گستاخ شود، و گروهی از فرزندان اسلام قربانی هجوم فکری ـ فرهنگی شوند.

امروز جنگ نرم، جنگ فکری ـ فرهنگی، جنگ روانی و عقیدتی، جنگ واژه‌ها، جنگ تصویرها، نبرد امواج رادیویی و تلویزیونی و جنگ سایت‌ها و وبلاگ‌ها و جنگ الکترونیک بین بینش‌ها، آرمان‌ها، اخلاق و عواطف اجتماعی، بسیار جدی، مداوم و بدون آتش‌بس بین جبهه انقلاب اسلامی و جبهۀ غرب و غرب‌گرایی در جریان است و قلمرو این پیکار، کل فضای رسانه‌ای جهان است.
در یک سو، توحید است و در دیگر سو، شرک.
در یک سو، ایمان است و در دیگر سو، کفر.
در یک سو، پیامبران‌اند و در دیگر سو، پادشاهان.
در یک سو، امامت و ولایت قرار دارد و در دیگر سو، سلطنت و مردم سالاری بدون قید دینی.
در یک سو، مردم‌اند و در دیگر سو، نخبگان و امتیازجویان سیاسی و اقتصادی.
در یک سو، حقیقت است و در دیگر سو، تزویر و فریب.
در یک سو، شجاعت آفرینی است و در دیگر سو، بزدل‌پروری.
در یک سو، امید بخشی است و در دیگر سو، یأس‌آفرینی.
در یک سو، ندای برادری، تقریب و همدلی است و در دیگر سو، ابهام، اغراق‌گویی، بزرگ‌نمایی، کتمان، پنهان‌سازی و غبار آفرینی.

در یک طرف، ایمان به غیب، توحید، معاد، پیامبران، امامت، مهدویت و ولایت فقیه است و فریاد «استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی»
و در دیگر سو، «نه غزه، نه لبنان و جمهوری ایرانی!» و خوش‌گذرانی، شیطان‌پرستی، دنیازدگی، زورمداری و خنیاگری.

اتهام به نظام، به دولت، به رهبری، به بسیج، نیروی انتظامی، شورای نگهبان و عموم خداجویان و خدمت اندیشان، سلاح رسانه‌های دشمنان نظام اسلامی است.

اتهام خشونت، اتهام تقلب انتخاباتی، اتهام لجاجت، اتهام دروغ‌گویی، اتهام قتل و جرح و تجاوز، با صدها روش مستقیم و غیرمستقیم و با هزاران ابزار صوتی، تصویری، گفتاری، نوشتاری، تجسمی و نمایشی در جریان «موج سبز» از میلیون‌ها «حنجرۀ شیطانی» به یاری منافقان داخلی و فریب‌خوردگان ناآگاه، تولید و پخش و توزیع و تکرار شد و مى شود.

ولی این بار هم به یاری خدا و در سایه رهبری انقلاب اسلامی و بصیرت و غیرت امت عاشورایی، تیرهای تبلیغاتی دشمنان به سوی خود آنان برگشت و سبزنمایانِ سیاه‌اندیش را رسوا نمود.

( یُریدُونَ أَنْ یُطْفِؤُا نُورَ اللّهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ یَأْبَى اللّهُ إِلاّ أَنْ یُتِمّ نُورَهُ وَ لَوْ کَرِهَ الْکافِرُونَ)؛[1]

( یُریدُونَ لِیُطْفِؤُا نُورَ اللّهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ اللّهُ مُتِمّ نُورِهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْکافِرُونَ)[2]

«مى خواهند، نور الهی را با دهان‌هایشان خاموش سازند و خدا، نور خویش را کامل مى سازد، گر چه کافران خوش ندارند».


وظایف رسانه‌های اسلامی
در چنین شرایطی، وظایف رسانه‌های اسلامی و بایدها و نبایدهای مرزبانان جبهۀ انقلاب اسلامی، چیست؟

ـ شناخت دقیق عناصر خودی و غیرخودی و روشنگری برای شناخت دوست و دشمن.
ـ کاهش اختلافات خودى ها.
ـ استفاده از حداکثر ظرفیت‌ها.
ـ افزایش مراقبت و حساسیت در برابر تحرک مرزبانان فرهنگ غربی؛ مثل: تهاجم، نفوذ، تطمیع و اختلاف‌افکنی.
ـ تدارک عمل و عکس‌العمل مناسب در برابر جبهه‌ معارض انقلاب اسلامی.
ـ تربیت نیروهای انسانی لازم برای جبهه خودی.
ـ داشتن طرح و برنامه سنجیده در برابر توطئه‌های فرهنگی بیگانگان.
ـ تشکیل ستاد و صف قوی در همۀ میادین فرهنگی.
ـ فرماندهی و سازماندهی مناسب نیروها.
ـ به کارگیری روش‌های کارآمد در هجوم و دفاع فرهنگی.
ـ سرمایه‌گذاری و تجهیز لازم و کافی سربازان جبهۀ فرهنگی انقلاب اسلامی و افزایش کمیت و کیفیت «انصار روح الله».

مهندسی فرهنگی
افزایش هماهنگی، تعامل و همفکری یاران انقلاب اسلامی، از فرائض قطعی و فوری امت بزرگ اسلامی است.
امروز همه مى دانیم اقدام‌های فردی، محدود، بدون سازماندهی، ناقص و ضعیف در برابر ارتش فرهنگی کفر جهانی، ثمر بخش نیست؛ گر چه هر کس در حد توان باید به دفاع فرهنگی از اسلام و مسلمانی برخیزد و از هجوم دشمن به ایمان، جان، ناموس و اموال مسلمین جلوگیری نماید.

ولی اقداماتی بدین شرح، توسط رسانه‌های اسلامی ضرورت دارد:
1. فعالیت جبهه‌ای تمام رسانه‌های فرهنگ اسلامی ضرورت دارد.
2. شناخت جبهۀ دشمن، از اولویت‌های تمام رزمندگان جبهه اسلام است.
3. تنوع اشکال مبارزه، از مهم‌ترین نیازهای امروز است.
4. سلامت محتوای «رسانه‌های فرهنگ انقلاب»، از بدیهى ترین امور است.
5. یاری یکدیگر در تولید، نقد، نشر و پخش رسانه، ضرورت جهاد فرهنگی است.
6. هجوم به فرهنگ معارض و عدم اکتفا به دفاع و شبهه‌زدایی، راهکار خروج از محاصره فرهنگی است.
7. برنامه‌ریزی قوی برای توزیع درست کالای فرهنگی.
8. باز تولید آثار گوناگون مفید، از نیازهای امروز جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی است.


قرآن، رسانۀ الهی
قرآن، الگوی رسانه‌های جبهۀ انقلاب اسلامی است و تلاوت، قرائت، شنیدن و دیدن و نگاه کردن به این گونه رسانه‌ها، عبادت است و خدمت در تولید و توزیع رسانه‌هایی که از قرآن الگو مى گیرند، عبادت خدا و خدمت به بندگان اوست.
هیچ رسانه‌ای به عمق و سلامت و قداست و دقت قرآن در جهان وجود ندارد.
قرآن، عالى ترین رسانه هستی است و تمام رسانه‌ها و رسانه‌داران دنیای اسلام باید در قرآن ذوب شوند.
رسانه‌ها اگر در محتوا و اهداف و روش‌ از قرآن الهام گیرند، شنیدن و دیدن صدا و سیمای آنان و خواندن مطالب و تماشای برنامه‌های آنان، «عبادت» است و به میزانی که از اهداف و قوانین قرآنی دور گردند، به جای صدای خدا، نعره‌های شیطان را رله مى کنند و بازتاب مى دهند.
رسانه‌ها قبل از کار، باید «واجبات و محرّمات رسانه‌ای» را بشناسند و گرنه آگاهانه یا ناآگاهانه در دام شیطان و شبکۀ دشمن گرفتار مى شوند.
فقاهت، دین‌شناسی، بصیرت، دشمن‌شناسی، غیرت و صلابت دینی، از اولین شرائط دست‌اندرکاران رسانه‌های اسلامی است. رسانه‌های دنیای اسلام باید تداوم بخش نبوت، بعثت، رسالت و صدای رسای امامت و منادی توحید، تقوا، تعقل، عبادت و عدالت باشند.
تشویق منکرهای اجتماعی، تبلیغ مصرف‌گرایی، سکوت در برابر انحراف فکری و گناهان اجتماعی، تبلیغ کفر و بى دینی، نشر آیه‌های یأس و بدبینی، تطهیر منافقان، تبلیغ بى اندازۀ لهو و لعب و ورزش‌های وابسته با بودجه‌ بیت المال، باز داشتن جامعه از کار و دانش و تولید و خدمت‌رسانی و الگوسازی از چهره‌های فاقد ارزش‌های دینی و اخلاقی، کارهایی نیست که در رسانه‌های دنیای اسلام قابل توجیه باشد.
همه باید به قرآن برگردیم و رسانه‌های خویش را بر «قرآن و عترت» عرضه کنیم.
قرآن، عالى ترین رسانه و رسانه آسمانی است که قالب و محتوای آن، اعجاز‌آمیز است و تمام شرائط و ارکان یک «رسانۀ برتر» را دارد.
مقایسۀ رسانه‌های الهی و رسانه‌های بشری، کاری منطقی نیست؛ ولی انسان روزی به کمال مى رسد که در همۀ ابعاد از تکوین و تشریع الهی الهام گیرد و به میزانی که از علوم الهی بهره‌مند شود، نقش «هدایت‌گری» خواهد داشت،


در اینجا چند نمونه از «بایدهای رسانه‌ای» را با توجه به کتاب الهی، مرور مى کنیم.

1. رسانه باید به زبان مردم باشد.
2. رسانه باید بر اساس حکمت و موعظه و جدال احسن با مخاطبان سخن بگوید.
3. رسانه باید هدفمند باشد و بازیگر و سرگرمی محض نباشد.
4. رسانه باید نیازهای راستین و کاذب مخاطب را بشناسد و به نیازهای راستین توجه کند.
5. رسانه باید شفای دردهای امت  اسلامی و شفابخش جسم و جان جامعه باشد.
6. رسانه باید اندوه زدا باشد و بى جهت جامعه را گرفتار غم و غصه نکند.
7. رسانه باید از زینت چهره و زبان (صفحه و قلم) برخوردار باشد.
8. رسانه باید مداوم و همیشگی و از ثبات موضع برخوردار باشد.
9. رسانه باید مردم را با ولایت و رهبری حق، آشنا کند.
10. رسانه باید رسالت بزرگ « امر به معروف و نهی از منکر» را بر دوش گیرد.
11. رسانه باید از تبلیغ کالاهای کفار و مشرکان و فلج کردن اقتصاد مسلمین بپرهیزد.
12. رسانه باید پرده از سیمای کفر و نفاق بردارد.
13. رسانه باید از حق جلوه دادن باطل و باطل نشان دادن حق، به شدت اجتناب کند.
14. رسانه باید ابعاد مثبت مخالفان را هم نادیده نگیرد.
15. رسانه باید از اغراق، تحقیر، بزرگ‌نمایی و کوچک‌سازی بپرهیزد.
16. رسانه باید دشمنان مردم و حیله‌ها و اهداف و فعالیت‌های آنان را بشناسد و معرفی کند. والسلام.



پى نوشت‌ها________________________________________
[1] . توبه/ 32.
[2] . صف/8.

منبع:   نویسنده  محمود مهدی پور
http://www.ensani.ir/fa/content/58815/default.aspx

۰ نظر ۲۲ دی ۹۱ ، ۲۱:۲۰

پیامبر و رسانه



اشاره

امروزه امپراتوری‌های رسانه‌ای حرف اول را در جهان می‌زنند. خبرگزاری‌های بزرگ، شبکه‌های مختلف رادیویی و تلویزیونی و رسانه‌های چاپی به طور عمده در مالکیت و یا کنترل افراد یهودی و یا حافظان منافع یهود قرار دارد و این واقعیتی انکارناپذیر است. بر کسی پوشیده نیست که رسانه‌ها یکی از ارکان اصلی قدرت در جهان هستند و همة کشورها و دولت‌ها رسانه را مورد توجه جدی قرار می‌دهند.

رسانه‌های پیامبر (ص)، شیوه‌ها و ویژگی‌ها

پیامبر اسلام (ص)، همزمان با برانگیخته شدن به نبوّت، دعوت خود را در راستای رسالت الهی خویش آغاز کرد و در این راه، رسانه‌ها و شیوه‌های گوناگون تبلیغ را به خدمت گرفت. گرچه بررسی مفصل شیوه‌های تبلیغی پیامبر (ص) در این مختصر امکان‌پذیر نیست، اما به طور اجمال به مهم‌ترین رسانه‌ها و شیوه‌ها می‌پردازیم.

الف) رسانه‌های گفتاری

1.تبلیغ چهره به چهره

هنوز هم بهترین روش تبلیغ و تأثیرگذاری بر مخاطب، ارتباط مستقیم (Face to Face) است. شیوه غالب پیامبر (ص) در دوران دعوت مخفیانه، استفاده از این روش بود. ایشان در ارتباط‌های مستقیم با کسانی که مستعد هدایت و پذیرش دعوت بودند، آن‌ها را به اسلام دعوت می‌کردند.

2. سخنرانی و استفاده از رسانة منبر

یکی دیگر از مهم‌ترین و کاربردی‌ترین روش‌های تبلیغاتی پیامبر (ص) سخنرانی در اجتماعات بود. آن حضرت در ایام مراسم حج در مسجد الحرام و منی، در ماه‌های حرام در اجتماع زائران و نیز در بازارها و مکان‌های گرد آمدن مردم بر فراز بلندی می‌رفت و محتوای دعوت خویش را بیان می‌فرمود.

این شیوه گرچه کم و بیش در دورة دعوت سری کاربرد داشت، اما بیش‌ترین استفاده از این روش در دوره تبلیغ علنی و عمومی بود. بعدها که برای پیامبر (ص) سکو و منبری در مسجد النبی ساخته شد، رسانة منبر رسمیت بیش‌تری یافت. پیشوایان معصوم (ع) پس از پیامبر (ص) و امروزه علما، مراجع و حوزه‌های علمیه میراث‌دار رسانة منبر هستند. این رسانة بیانی، یکی از مؤثرترین رسانه‌های مذهبی است که هنوز هم کارآیی بسیار بالایی دارد. و می‌توان آن را رسانة انقلاب اسلامی در ایران دانست؛ یعنی تنها رسانه‌ای که بدون انحراف در خدمت اسلام و انقلاب قرار گرفت و مؤثرتر از همه رسانه‌های گفتاری، نوشتاری، دیداری و شنیداری حکومت، اطلاعات درست و محتوای پیام انقلاب را مستقیم به مردم رساند.

3. سفرهای تبلیغی و اعزام مبلّغ

پیامبر بزرگوار اسلام (ص) در سراسر دوران رسالت خود، به خوبی از این رسانه کارآمد استفاده کرد و انتقال مستقیم و صحیح دعوت الهی را از راه بیان و تفسیر کلام وحی بر عهده گرفت. گاه نیز به یاران و صحابة ممتاز خود به صورت فردی و گروهی مأموریت تبلیغی می‌داد تا با سفر به شهرها و مناطق دیگر با استفاده از بیان و رسانة منبر، مردم را به حقیقت رهنمون شوند. نمونه‌هایی از اعزام مبلّغ و معلّم قرآن به صورت فردی و گروهی و نتایج موفقیت‌آمیز آن، به وفور در کتاب‌های سیره و تاریخ صدر اسلام آمده است.

ب) رسانه‌های نوشتاری

پیامبر (ص) همان گونه که از رسانه‌های بیانی به گونه‌ای بسیار مؤثر بهره می‌برد، به رسانه‌های نوشتاری نیز توجه داشت. این نوع رسانه را در عصر پیامبر (ص) می‌توان به دو دسته نامه‌ها و پیمان‌ها تقسیم کرد.

1.نامه‌ها

یکی از ابزارهای تبلیغ، ارسال نامه و پیام است که همواره در طول تاریخ بشر مورد استفاده بوده است. مجموعه نامه‌های پیامبر (ص) به افراد مختلف، در کتابی با عنوان «مکاتیب الرسول» تألیف احمدی میانجی گرد آمده است که عدد آن‌ها به ده‌ها نامه می‌رسد.

با توجه به محتوای نامه‌های پیامبر (ص) درمی‌یابیم که در کنار استفاده از این شیوه آن‌چه اهمیت ویژه‌ای دارد، محتوا، آداب و شیوة نگارش نامه‌های حاوی پیام است، به گونه‌ای که ضمن تصدیق بخشی از باورهای اعتقادی و ذهنی مخاطب در آن، پیام مورد نظر به نحو مؤثری درج شده باشد تا نتیجه لازم گرفته شود.

نکته دیگر این است که پیامبر (ص) در انتخاب سفیران و مبلّغان خویش بسیار دقت می‌کرد و افرادی شایسته و ورزیده را به مناطق گوناگون می‌فرستاد.

2. پیمان‌‌ها

سیاست هدفمند پیامبر (ص) بر این اصل استوار بود که بتواند به خوبی فرصت و بستر مناسب را برای ارائة عقاید و احکام شرعی فراهم آورد؛ از این رو عقد پیمان‌های صلح با مشرکان، یهودیان و مسیحیان را می‌توان تاکتیکی بسیار موفق ارزیابی کرد.

1-2. پیمان‌های عقبه اول و دوم: این دو پیمان که در سال‌های دوازدهم و سیزدهم بعثت با ساکنان «یثرب» منعقد شد، به هجرت مسلمانان و پیامبر (ص) به مدینة النبی و آغاز تحول و تشکیل حکومت اسلامی انجامید.

2-2. پیمان عمومی با اهالی مدینه النبی: پیامبر (ص) در این پیمان که نخستین قانون اسامی مدینه نام گرفته است، از همه برای تثبیت امنیت، حفظ نظم و قانون و ... تعهّد گرفت.

3 - 2. پیمان عدم تجاوز با سه قبیله یهودی ساکن مدینه: پیامبر (ص) با انعقاد پیمان عدم تجاوز با سه قبیله یهودی «بنی‌ قنیقاع»، «بنی‌قریظه» و «بنی‌نضیر» از آن‌ها تعهد گرفت که بر ضد اسلام و مسلمانان اقدامی نکنند.

4 - 2. پیمان صلح حدیبیه: این پیمان در سال ششم هجرت به دنبال قصد پیامبر (ص) برای زیارت عمره و جلوگیری قریش از ورود ایشان به مکه منعقد شد، و مواردی در آن مورد توافق قرار گرفت که به پیشرفت دعوت جهانی فتح مکه و ... انجامید.

با بررسی مواد، شرایط و پیامدهای صلح‌ها و پیمان‌نامه‌های پیامبر (ص) می‌توان درس‌های بزرگی را برای سیاست خارجی و شیوة تعامل با قدرت‌ها و دشمنان اسلام فرا گرفت.

3. رسانه‌های هنری

در نگاهی اجمالی به قرآن کریم آن را اثری هنرمندانه می‌یابیم که با شیوه‌ها و قالب‌های گوناگون هنری، کلام و پیامش را می‌رساند: پیامبر اسلام (ص) به ابزار هنر به صورت یک شیوة جذاب و اثربخش تبلیغی توجه ویژه داشت که در سیرة عملی ایشان بیش‌تر به آن برمی‌خوریم.

الف) شعر، شعار

شعر و قصیده سرایی و ... تأثیری ویژه در جذب و پیوند قلب‌ها دارد. از آن‌جایی که کاربرد شعر در زبان عرب از جایگاهی ممتاز و تأثیری فوق العاده برخوردار بود، پیامبر (ص) در مواقعی خاص با این روش بسیار جالب پیام اسلام را با مخاطبان و آیندگان در میان می‌گذاشت.

آن حضرت در پاسخ به یکی از یاران که دربارة شعر پرسیده بود، فرمود: «مؤمن با شمشیر و زبانش در راه خدا جهاد می‌کند؛ قسم به خدایی که جانم در دست اوست، شعرا نیز بر دشمنان خدا تیر می‌اندازند...»1 و در جای دیگر می‌فرماید: «یکی از زیباترین زیبایی‌ها، شعر نیکو و آهنگ صدای زیبای آن است.»2

پس از ماجرای غدیر، حسان بن ثابت از پیامبر (ص) اجازه خواست تا شعری در وصف غدیر و ولایت امیر مؤمنان (ع) بسراید و پیامبر (ص) اجازه فرمود. هم‌چنین در میدان‌های جنگ و عرصه‌های دیگر، استفاده از شعر و شعار را در تاریخ و سیرة پیامبر (ص) مشاهده می‌کنیم. از جملة آن‌ها، شعارهایی است که در جنگ احد از سوی مشرکان داده می‌شد و پیامبر (ص) به آن‌ها پاسخ می‌داد. در جواب مشرکان که شعار «اُعلُ هُبَل، اُعُل هُُبَل» سر می‌دادند، مسلمانان به دستور پیامبر (ص) فریاد می‌زدند «اللهُ اَعلی و اَجَل» و در پاسخ به «اِنّ لنا العُزّی و لا عُزّی لکم»3 می‌گفتند: «الله مولانا و لا مولا لکم». نمونة این موارد شعری و شعاری بسیار فراوان است و ما به همین مقدار بسنده می‌کنیم.

ب) صدا و آهنگ (لحن)

صوت خوش و نغمة موزون هم در زمرة ابزارهای تأثیرگذار تبلیغی به شمار می‌آید و اسلام نیز از این رسانه و ابزار هنری برای ابلاغ پیام استفاده کرده است.

اذان

اذان یکی از ابزارهای مهم تبلیغی و شعار اول اسلام در دعوت به سوی خدا است و مستحباتی دارد که از جملة آن‌ها می‌توان به خوش صدا و بلند آواز بودن مؤذن برای تأثیر و جذب شنونده اشاره کرد.

قرآئت قرآن

با توجه به جایگاه قرآن و تبلیغ رسالت و محتوای آموزه‌های اسلامی، پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) به تلاوت قرآن با آهنگ زیبا و موسیقی خاصی که ویژة زبان عرب است، سفارش کرده‌اند تا بیش‌تر بر دل‌ها بنشیند و آثار علمی، عرفانی، اخلاقی، اجتماعی و مذهبی خود را بر قلوب شنوندگان جای دهد.

رسول خدا (ص) می‌فرماید: «قرآن را با صدای زیبا بخوانید»4 و نیز «قرآن را با لحن خوب و صوت عرب بخوانید و از آهنگ اهل فسق و گناهان کبیره برحذر باشید.»5 امام صادق (ع) هم می‌فرماید: « قرآن با حزن و اندوه نازل شده است، آن را حزین بخوانید.»6

سایر شیوه‌های هنری مانند استفاده از تمثیل، تشبیه، استعاره، کنایه و ... نیز در سیرة عملی و گفتار پیامبر (ص)، بسیار مورد استفاده قرار گرفته است که ذکر آن‌ها در این مجال نمی‌گنجد.

4. رسانة عمل

شاید مهم‌ترین و مؤثرترین شیوه و رسانه در امر تبلیغ، دعوت عملی باشد.

قرآن در این باره می‌فرماید: «آیا مردم را به خوبی دستور می‌دهید، در حالی که خودتان را فراموش کرده‌اید؟!»7 امام صادق (ع) نیز می‌فرماید: «مردم را با غیر زبانتان کردار و رفتار) به راه خدا بخوانید.» 8

یکی از شیوه‌های اساسی رسول خدا (ص) برای تبلیغ و دلیل عمده گسترش و نفوذ اسلام، «هماهنگی گفتار با عمل» در سیرة پیامبر (ص) بود، چنان که قرآن دربارة آن حضرت می‌فرماید: «و تو اخلاق عظیم و برجسته‌ای داری»9 و «بی‌گمان برای شما در زندگی رسول خدا سرمشقی نیکو بود».10

راه‌اندازی پایگاه رسانه (ساخت مسجد)

یکی از نخستین اقدامات پیامبر (ص) پس از ورود به مدینه، ساخت مسجد با همکاری مسلمانان بود که نشان می‌دهد باید از فرصت‌ها استفاده کرد و با تأسیس به موقع و بهره‌گیری درست از رسانه‌ها در هر عصر بیش‌ترین تأثیر را بر جای گذاشت.

مسجد، مهم‌ترین مرکز عبادی، سیاسی، اجتماعی، علمی و فرهنگی مسلمانان تا چندین قرن بود. مساجد جامع در هر شهر مهم‌ترین مراکز مسلمانان به شمار می‌آمدند و زبان گویای اسلام و مهم‌ترین رسانه در قرون اولیه حکومت اسلامی بودند. نقشی که مساجد جامع و معروف در قرون اولیه اسلامی ایفا کردند، گویای این امر است و نام برخی از آن‌ها مانند مسجد النبی، مسجد الحرام، مسجد جامع کوفه، جامع بصره، جامع بغداد، جامع اموی دمشق، مسجد زیتونه توس، مسجد قیروان، مسجد قرطبه (اندلس)، جامع الازهر (مصر)، جامع نیشابور و ... همچنان ماندگار است.

امروزه نیز اهمیت مسجد بر کسی پوشیده نیست؛ چنان که امام خمینی (ره) فرمود: «مسجد سنگر است، سنگرها را حفظ کنید.»

پی‌نوشت‌ها

1.مرتضی نظری، داستان‌ها و درس‌هایی از زندگی پیامبر (ص)، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، تهران، 75 – 1373، ص 117.

2.محجه البیضاء فی تهذیب الاهیاء، علامه محسن فیض کاشانی، دفتر انتشارات اسلامی (جامعه مدرسین) قم، چاپ سوم، ج 2، ص 614.

3.هُبَل و عُزیّ نام دو بت مشرکان است.

4.محجة البیضاء فی تهذیب الاهیاء، علامه محسن فیض کاشانی، دفتر انتشارات اسلامی (جامعه مدرسین) قم، چاپ سوم ، ج 2، ص 602.

5.همان، ص 217.

6.محمدبن یعقوب کلینی، اصول کافی، تحقیق شیخ جواد الفقیه، دارالاضواع، بیروت، چاپ اول، ج 2، ص 586.

7.بقره، 44.

8.محمدبن یعقوب کلینی، اصول کافی، تحقیق شیخ جواد الفقیه، دارالاضواع، بیروت، چاپ اول، ج 1، ص 94.

9.قلم، 4.

10.احزاب، 21.




منبع مقاله ی

پیامبر و رسانه

نوشته:  علی الله اکبری

  http://f-puya.ir/node/646 

۰ نظر ۲۲ دی ۹۱ ، ۱۵:۴۵